Tło

Tikagrelor jest nowym antagonistą receptora P2Y12 [1].

Istnieją doniesienia, że ​​tikagrelor hamuje prozakrzepowe działanie ADP na płytkę krwi przez działanie przeciw receptorowi P2Y12.Tikagrelor wykazał całkowite zahamowanie agregacji płytek krwi ex vivo.Ponadto Tikagrelor sugerował zależne od dawki hamowanie agregacji płytek krwi u ludzi.Oprócz tego Tikagrelor wykazał również doustnie, aktywnie, odwracalnie wiążącego antagonistę.W przeciwieństwie do innych inhibitorów, tikagrelor również hamuje receptor P2Y12 bez transformacji metabolicznej.Poza tym tikagrelor jest pierwszym tienopirydynowym środkiem przeciwpłytkowym i jest metabolizowany głównie przez CYP3A4 i CYP2C19 [1][2].

Bibliografia:
[1] Zhou D1, Andersson TB, Grimm SW.Ocena in vitro potencjalnych interakcji lekowych z tikagrelorem: fenotypowanie reakcji cytochromu P450, hamowanie, indukcja i kinetyka różnicowa.Utylizacja Metab Leków.2011 kwiecień;39(4):703-10.
[2] Li Y1, Landqvist C, Grimm SW.Dyspozycja i metabolizm tikagreloru, nowego antagonisty receptora P2Y12, u myszy, szczurów i marmozet.Utylizacja Metab Leków.2011 wrzesień;39(9):1555-67.doi: 10.1124/dmd.111.039669.Epub 2011 13 czerwca

Opis

Tikagrelor (AZD6140) jest odwracalnym doustnym antagonistą receptora P2Y12 do leczenia agregacji płytek krwi.

W Vitro

Tikagrelor promuje większe hamowanie adenozyny 5?-difosforan (ADP)–indukowane uwalnianie Ca2+ w usuniętych płytkach krwi w porównaniu z innymi antagonistami P2Y12R.Ten dodatkowy efekt tikagreloru poza antagonizmem P2Y12R jest częściowo konsekwencją hamowania przez tikagrelor równoważnego transportera nukleozydowego 1 (ENT1) na płytkach krwi, co prowadzi do akumulacji zewnątrzkomórkowej adenozyny i aktywacji receptorów A2A sprzężonych z Gs [1].Komórki B16-F10 wykazują zmniejszoną interakcję z płytkami krwi myszy leczonych tikagrelorem w porównaniu z myszami traktowanymi solą fizjologiczną [2].

W modelach przerzutów dożylnych i dośledzionowych czerniaka B16-F10, myszy leczone kliniczną dawką tikagreloru (10 mg/kg) wykazywały znaczne zmniejszenie przerzutów do płuc (84%) i wątroby (86%).Ponadto leczenie tikagrelorem poprawia przeżywalność w porównaniu ze zwierzętami, którym podawano sól fizjologiczną.Podobny efekt obserwuje się w modelu raka piersi 4T1, z redukcją przerzutów do płuc (55%) i szpiku kostnego (87%) po leczeniu tikagrelorem [2].Pojedyncze doustne podanie tikagreloru (1-10 mg/kg) powoduje zależne od dawki działanie hamujące agregację płytek krwi.Tikagrelor w najwyższej dawce (10 mg/kg) znacząco hamuje agregację płytek krwi po 1 godzinie od podania, a szczyt hamowania obserwuje się po 4 godzinach od podania.

Przechowywanie

4°C, chronić przed światłem, przechowywać w atmosferze azotu

*W rozpuszczalniku: -80°C, 6 miesięcy;-20°C, 1 miesiąc (chronić przed światłem, przechowywać w atmosferze azotu)

Struktura chemiczna